Dark Peonies

Poetry

Mijn lief

We voelen hetzelfde, mijn lief

Thoughts

Een jongen van 20

Een jongen van rond de 20 staat ineens voor me. ‘Mevrouw heeft u misschien wat te eten voor me?’ Hij ziet eruit als iemand die al veel te lang niet fatsoenlijk heeft geslapen, doffe ogen, haar in klitten langs zijn gezicht en geen schoenen. Ik moet eigenlijk mijn trein halen

Diary

Diary: November 19, 2025

Alleen als ik voel...

Memories

Krassen en strepen

Ik weet niet meer hoe het begon, of hoe oud ik was. Ik weet ook niet meer wanneer ik leerde dat het 'gek' was, of niet zoals het zou horen. Ik weet alleen dat het van mij was, dat ik er controle over had en dat ik het

Memories

Rosalie

Samen zitten we op het bankje. Rosalie en ik. Rosalie laat haar benen bungelen, ze kan net niet bij de grond. Het is het bankje bij ons op het pleintje. Vroeger stonden er heel veel leuke dingen op ons pleintje, een rode glijbaan, een wipkip en een klimrek. Dat is

Diary

Diary: September 15, 2025

De oestrogeen-la. Na een jaar hormoontherapie is mijn oestrogeen-voorraad aardig op orde. Het is het resultaat van een jaar proberen, bijstellen en aanpassen. Het is een mooi stapeltje geworden. Met het uitruimen van deze ‘oestrogeen-la’ realiseerde ik me wel dat het inmiddels al een jaar is. Een jaar dat ik

Diary

Diary: July 17, 2025

Mijn cyclus is echt een zooitje. Het voelt alsof ik continu ben overreden door een bus. De vermoeidheid is real, de brainfog ook. Ik ben onredelijk en onaardig thuis en vooral ook tegen mezelf. Ik ben verdrietig, boos en sleep mezelf als een soort robot door de dagen heen. Omdat

Thoughts

Ode aan mijn man

Ik was altijd bang in het donker en ik was daar al een behoorlijke tijd. Bang voor wat er zou gebeuren en bang voor mijn toekomst en verleden. Ik wilde helemaal niet opengaan, ik wilde mezelf helemaal niet laten zien. Ik wilde geen mensen meer om me heen. Maar ergens

Diary

Diary; October 27, 2024

In september kreeg ik de diagnose PMDD. Een probleem waar ik eigenlijk al sinds mijn puberteit mee worstel, begrijp ik ineens veel beter en heeft een naam. Veel mensen in mijn omgeving weten dat ik al lang, op en af, worstel met mentale gezondheid. Veel diagnoses, behandeltrajecten en medicatie volgden.

Diary

Diary: September 14, 2024

Although it’s not hellweeks I feel terrible. (Yes, also that is possible). In spite of the fact that I finally have a doctor’s conclusion that I have PMDD, I feel terrible. Maybe it is because of the fact that the doctor said it. That she said you’re

Thoughts

De sleutel

De sleutel in het slot, mijn nekharen overeind. De manier waarop je de sleutel omdraait, verraadt wat ik moet doen. Zwijgen, lachen, lief doen, rustig zijn, op mijn tenen? Wat wil je, wat denk je? Je voetstappen zijn zwaar, je adem ook. Jouw aanwezigheid ontneemt me de mogelijkheid te ademen.

Thoughts

Ik kan niet

Ik kan niet naast jou in slaap vallen terwijl ik helemaal niet naast jou lig. Ik kan niet naast jou in bed liggen als die enore muur van niets zeggen tussen ons in staat. Als ieder aan kant; ieder dichtbij, maar ver. Geen toenadering, koude lakens en onbegrip. Wel dichtbij

Thoughts

Dingen die me raken

Ik werd / word vaak betiteld als negatief omdat dingen me raken, omdat ik emotioneel reageer, omdat ik gemakkelijk uit balans raak. Hou toch eens op, doe eens normaal, waarom huil jij altijd, waarom doe je zo negatief? Omdat dingen me dus raken... Maar is het negatief als je geraakt bent

Diary

Diary: September 3, 2024

Dark clouds drifting in. Making fun of me, playing tricks on me. I don’t know if I can trust my own judgement, if my thoughts are real. It feels like it’s the real deal, but most of the thoughts are so surreal that they can’t be true.

Thoughts

Grey fog

I always call them the ‘dark clouds’, or the ‘dementors’, or just ‘the grey fog’. When it hits, it’s a lot. I see myself as a small person with a gigantic black monster walking beside me. This monster is feeding me with insecurity, dark thoughts and things that are

Thoughts

Thuis

Omringd door heel veel mensen voel ik me soms intens alleen. Alsof ik hier niet thuis hoor; niet op deze plek, niet op deze wereld. Alsof ik de mensen niet meer begrijp, of misschien begrijpen zij mij niet. Hoe meer ik van mezelf begrijp en leer houden, hoe minder mensen

Poetry

Mag ik

Mag ik schreeuwen

Diary

Diary: August 20, 2024

The weekend was full with joy and love. I felt like we ruled the world. We stayed in bed till morning was over, he made me see heaven. His touches were gentle at first but he also knew I needed more. Depression faded away like it was nothing, I felt

Diary

Diary: August 14, 2024

2 weeks… I am tired. Waiting for my period to start. I just feel exhausted, on the edge of breaking down and wanting to cry continuously. I don’t feel rage anymore, just sadness, blackness and guilt.  I woke up crying….. Again. I just want this to stop, I want

Diary

Diary: August 12, 2024

Luteal fase still isn’t over. Two days ago I went on a walk with my husband in our neighborhood and just couldn’t stop talking about how much rage I felt. So much anger, towards myself, towards the world, towards people. I hold it all in, always. But the

Diary

Diary: July 30, 2024

This is what severe PMDD or perimenopause (don’t know which one it is exactly in my case at the moment) looks like. It’s having a wonderful holiday but waking up with a sudden sense of blackness… waking up crying, feeling absolute lost and alone, not knowing how to

Memories

Verjaardag

Vandaag ben ik jarig. Zoals ik gewend ben op verjaardagen, hoor ik gestommel op de trap. Ik doe of ik nog slaap, want dat is onderdeel van het spel, van het verhaal en van de traditie. Zo doen we het, ieder jaar. Mijn krulspelden - of eigenlijk wokkels zoals mama

Memories

Blauwe streepjes

Het waren 2 streepjes. Je was twee blauwe streepjes. Op zo'n wit plankje. Ik was al lang 100 van die streepjes verder, maar het waren er nooit 2. Het was er steevast 1. Ik probeerde heel hard mijn best te doen om 2 van die streepjes te zien